Excerpt from: invite-booklet 'she likes to drink her coffee black'

(..) Anneke A. de Boer is gefascineerd door het andere of het dubbele ‘zelf’. Ze stelt zich op als regisseur, laat vervolgens mensen zichzelf opvoeren en speelt zodoende een spel met de werkelijkheid. De werkelijkheid die in de kern – al lijkt het soms anders – even abstract is als de begrippen fictie en fantasie, en daardoor in feite even onzeker. De Boer duidt daarmee op het tere punt van de werkelijkheidservaring, namelijk op de relativiteit ervan. De personages die ze in haar werk opvoert doen me denken aan het kortverhaal ‘De Stemmenimitator’ van Thomas Bernhard: het relaas van een gerenommeerde performer die voor een opvoering uitgenodigd wordt door een prestigieuze maatschappij. De stemmenimitator voldoet met glans aan de wens van zijn opdrachtgevers. Meer nog, na zijn opvoering geeft hij vervolgens nog eens gehoor aan alle verzoeken die het publiek naderhand weet te verzinnen. Wanneer men hem tot slot echter vraagt om zijn eigen stem te imiteren, zegt hij dat niet te kunnen.(..)